Hej! Jesteś Odkrywcą Dobrej Zabawy? Odwiedź wraz z dziećmi Park Handlowy Matarnia, gdzie czeka na Was przestrzeń stworzona specjalnie z myślą o najmłodszych, którzy wspólnie z rodzicami mogą oderwać się od codziennej rutyny i spędzić ze sobą więcej czasu!
Odwiedź nas i odkryj:
• Pokój do góry nogami, gdzie możesz zrobić sobie szalone zdjęcie
• Strefę iluzji, gdzie nie wszystko jest takie na jakie wygląda
• Strefę chemiczno-naukową, gdzie sprawdzisz czemu niektórych rzeczy nie sposób ze sobą wymieszać, choćby się chciało
Strefa zlokalizowana jest obok sklepu Rossmann. W niedziele niehandlowe strefa jest zamknięta, zapraszamy w niedziele handlowe (11 i 18 grudnia).
Złudzenie ściany kawiarni
Choć wydaje się to niemożliwe, to wszystkie szare linie są równoległe!
Wzór został ułożony z kafelków na ścianie pewnej kawiarni (St Michael's Hill, Bristol, Anglia). Zostało to zauważone i opisane w 1979 przez prof. Richarda L. Gregory i Priscillę Heard.
Złudzenie Mullera-Lyera
Złudzenie dotyczące dwóch linii tej samej długości zakończonych strzałkami "do wewnątrz" lub "na zewnątrz". Czy tego chcemy czy nie wrażenie, że linia ze strzałkami "do wewnątrz" jest dłuższa jest bardzo silne.
Badania nad tym zjawiskiem potwierdziły wpływ kontekstu kulturowego na ich postrzeganie – np. ludzie z obszaru Cieśniny Torresa nie ulegają temu złudzeniu. Mieszkańcy tego obszaru mieszkają w okrągłych, kulistych domach. Błędy popełniają tylko ludzie żyjący w "cywilizacji prostokątów" – umysł przyzwyczajony do odbierania kształtu budynków, pokoi o prostych kątach interpretuje strzałkę do wewnątrz jako styk ściany z podłogą i sufitem (obserwator wewnątrz), natomiast do zewnątrz – jako róg budynku, dlatego tę linię interpretuje jako dłuższą.
Złudzenie Poggendorffa
Złudzenie to występuje, kiedy nie widzimy całych lini przecinających prostokąt. Wydaje nam się, że to niebieska linia łączy się z szarą, a wcale tak nie jest!
Siatka Hermana
Siatka Hermana to złudzenie, za które odpowiada fizjologia naszego układu wzrokowego. Skupiając wzrok na jednej kropce wydaje nam się, że reszta „mruga”.
Jest to wynik hamowania obocznego – włókno nerwowe, które przewodzi pobudzenie z obszaru skrzyżowania białych pasków, jest hamowane przez cztery sąsiadujące włókna. Tymczasem wszystkie inne hamowane są słabiej, bo tylko przez dwa włókna.
Figury dwuznaczne
Zdarza się, że nasz mózg zmuszony jest do zinterpretowania obrazu, którego nie można postrzegać jednoznacznie. Nawet jeśli obraz na siatkówce oka pozostaje niezmienny, po upływie jakiegoś czasu możemy go postrzegać inaczej. Nie można za to widzieć dwóch wariantów jednocześnie.
Figury niemożliwe
Figury niemożliwe to figury, które wydają się płaskimi ilustracjami brył przestrzennych. Gdy przyjrzymy się im bliżej, zauważymy, że w rzeczywistości nie jest możliwe skonstruowanie odpowiadających im brył.
Efekt Troxlera
Przypatrzcie się centralnej części tego rozmytego obrazka bez mrugania. Czy po kilku sekundach obraz wam się rozmywa i znika?
To tzw. efekt Troxlera odkryty w 1804 roku przez szwajcarskiego fizyka o tym nazwisku. Polega on na tym, iż nasz mózg przestaje reagować na bodźce, które nie ulegają zmianom i dosłownie wymazuje powyższy obrazek z naszej świadomości.x
Trójkąt Kanizsy
To złudzenie optyczne zostało opisane po raz pierwszy przez włoskiego psychologa Gaetano Kanizsę w 1955 r.
Pośrodku przedstawionych figur pojawia się biały trójkąt równoboczny (z wierzchołkiem skierowanym w dół), choć w rzeczywistości nie jest on narysowany. Takie złudzenie nazywane jest subiektywnym lub iluzorycznym konturem. Trójkąt wydaje się być też jaśniejszy niż otoczenie, ale to także błędne wrażenie, ponieważ biel na rysunku jest jednolita.
